De negen maanden van een zwangerschap zijn veel meer dan een fysieke reis. Ze vormen een diepe, innerlijke reis waarin je als vrouw de kans krijgt om lagen van jezelf aan te raken die anders verborgen blijven. In zachtheid én rauwheid mag je naar binnen keren, in verbinding met delen van jezelf die wachten om gezien te worden. Juist door dit aan te kijken, kun je in je ware oerkracht stappen.
Elke vrouw draagt een rauwe, krachtige, onaantastbare energie in zich. Een energie die haar geboortekanaal opent voor de ziel die naar de aarde wil komen — maar dat gaat niet vanzelf. Om die poort te openen, moet ook jij jezelf openen. Dat betekent: oude pijn aankijken, verantwoordelijkheid nemen waar je die eerder ontweek, en de delen van jezelf die je hebt weggestopt liefdevol uitnodigen om terug te keren.
Zwangerschap nodigt je uit om je systeem op te schonen, om verbinding te maken met je ongetemde vrouw-zijn. De wilde vrouw in jou — zij die haar stem laat klinken vanuit haar baarmoeder, vanuit de plek waar leven ontstaat en weer terugkeert — wil gehoord worden.
Jezelf als vrouw de ruimte geven om al je sensitiviteit en emoties te laten stromen, maakt dat je steeds dieper in verbinding komt met je lichaam. Je gaat voelen wat er werkelijk speelt en wat er nodig is om te zakken in het proces van moeder worden. Om af te dalen in jezelf, in verbinding met je kindje, en samen een reis te maken die reikt tot in lagen die je met je hoofd niet kunt begrijpen. Lagen die je alleen kunt aanraken als je jezelf toestaat werkelijk te voelen.
Het is een reis waarin de fysieke en de spirituele lagen samensmelten. Een reis die je doet thuiskomen in je lichaam, en op aarde. Die je helpt landen in wie je bent als vrouw en moeder. En het zal je iets wezenlijks geven: vertrouwen. Je weet misschien niet hoe de bevalling precies zal verlopen, maar hoe jij ermee omgaat — daarin ligt jouw kracht. Dáár ligt je vrijheid: in het volledig nemen van verantwoordelijkheid voor jouw proces.
Zwangerschap is rauw, bevrijdend, en heilig.