Het is voor mij al weer wat jaren geleden dat ik voor het eerst zelf mee deed met een cacao ceremonie. Maar het voelt nog als de dag van gister. De zachte en subtiele energie van de cacao kon ik al voelen op het moment dat ik het kopje cacao in mijn hand had. De cacao wordt vermengt met water en deze drink je dan gezamenlijk op. Daarna werden er mantra’s gezongen waar ik helemaal in opging. Een subtiele tinteling verspreidde zich over mijn hele lichaam. Na de laatste slok verdwenen mijn drukke gedachtes langzaam naar de achtergrond en trad vanuit mijn hoofd de diepte van mijn lichaam binnen. Een energie van diepe verbondenheid nam bezit van mijn hele lijf.
Het voelde zo liefdevol, zacht en teder, dat ik verlangde naar meer. Het gaf me de kracht van overgave waardoor ik me liet dragen door deze vrouwelijke cacaospirit. Daar ontmoette ik de schoonheid en diepte van mijn vrouwelijke energie die ik voor lange tijd had onderdrukt. Ik werd deel van een energie die verder reikte dan dat ik ooit voor mogelijk hield, verder dan de beperking van mijn eigen lichaam. Ik verdween in de duisternis die alles omvattend was, de bron van ‘pure pleasure’.
Alleen de aanwezigheid van zon en regen creëert een regenboog
Deze intense reis heb ik liggend ervaren, op een matje, een stil plekje onder geleiding van de sjamaan en in de aanwezigheid van mijn sisters. Een individuele reis binnen een prachtige en veilige groep vrouwen. Na de ceremonie ervoer ik voor lange tijd een diepe gedachteloze stilte waarin ik liefdevol en zonder oordeel naar mijn persoonlijke thema’s kon kijken die ik voor lange tijd verborgen had gehouden. Deze waarneming zorgde voor een diepe heling waarin ik zowel mijn donker als licht kon accepteren. Het was tevens een bron voor transformatie; te kunnen voelen dat ik zowel het donker als het licht nodig heb om in verbinding te komen met mijn diepste bron, mijn oorsprong van liefde.